پروژه ایران : نيلوفر امرائی در میان اهالی مطبوعات نامی آشنا بود؛ دختر اسدالله امرایی که دستی هم در جهان ترجمه داشت اما روز گذشته (۵ خردادماه) این جهان را ترک کرد.
به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، نیلوفر امرایی متولد ۱۳۶۷ بود و نامش در فهرست مترجمان برگزیده کودک و نوجوان جشن «لاکپشت پرنده» قرار داشت. لاکپشت پرنده فهرستی از کتابهای برتر هر فصل ادبیات کودک و نوجوان است که با همکاری مشترک مؤسسه شهر کتاب و فصلنامه تخصصی پژوهشنامه ادبیات کودک و نوجوان تهیه میشود.
او در روزنامههای اعتماد، شرق، همشهری کودک و خبرگزاری ایبنا قلم زده بود و «آشپزخانه خانم گیلاس»، «با یک فکر بکر چه کار میتوان کرد» و «ساعتها: کتاب فعالیت همراه با نقاشی، رنگآمیزی و برچسب» و «آموزش در خانه (عددها)» چند نمونه از آثاری است که از او به یادگار مانده است.
او که به یک بیماری زمینهای مبتلا بود بر اثر افت قند خون به یک باره از دنیا رفت، دوستانش را در بهت و غمی عمیق فرو برد و در نهایت امروز ۶ خردادماه روی دوش دوستدارانش به سمت قطعه «نامآوران» بهشت زهرا بدرقه شد.
علیاصغر سیدآبادی پس از از دست رفتن نیلوفر نوشت: «امراییها هر چهارنفرشان، نیلوفر و امیلی و آقا اسد و اکرم خانم در گرفتاریها و درد دیگران کنارشان هستند. فلانی پول پیش خانهاش را ندارد، وامی جور کنیم. بهمانی عزیزش را از دست داده و با این مشکل روبهروست برطرفش کنیم. از فلانی خبر دارید؟ مدتهاست که بیکار است و کاری ندارد، کاری برایش جور کنیم. آن یکی مدتهاست افسرده است و از خانه بیرون نمیآید، فکری برایش کنیم. آن دیگری با ناشر مشکل پیدا کرده واسطه شویم که رفع و رجوع شود و این فهرست تمامی ندارد و آنقدر آدمهایش با هم فرق دارد که آدم در وسعت مشرب آنها شگفتزده میشود... حالا این خانواده عزیز در غم نیلوفرشان که نیلوفر ما هم بود، خواهر کوچک ما هم بود، عزادارند. حالا ما آدمهای بیدست و پا و نابلد باید به کسانی تسلی بدهیم که وجودشان تسلی بود و همیشه در دردها و گرفتاریها پشتمان به آنها گرم بود و حالا انگار پشتمان شکسته است». محمدعلی ابطحی نوشت: «مرگ ناباورانه خانم نیلوفر امرایی، نویسنده خوب و مهربان دلهای دوستان را آتش زد. به پدر دانشمندش اسدالله امرایی، مترجم نامدار و به مادرش و به خواهر رنجدیدهاش امیلی امرایی تسلیت میگویم».
اما یگانه خدامی روزنامهنگار از نگاه دیگری مرگ زودهنگام نیلوفر امرایی را بررسی کرده و نوشته است: «برای ما که انسولین میزنیم و نوسان قند خون داریم سنسورهای کنترل قند هست که به بازو وصل میشود و با تغییرات شدید قند آلارم میدهد. اما چرا نمیخریم؟
چون سنسور باید ۱۵ روز یک بار عوض شود و هر سنسور نزدیک ۶ میلیون است. تازه با دلار الان. بقیه دنیا با بیمه رایگان، است. ما سنسور نداریم و میمیریم.